6. Indonesië
Door: Anne van de Ven
Blijf op de hoogte en volg Anne
24 Januari 2014 | Indonesië, Tuktuk Lobu
Rob probeert me wakker te maken omdat we mogen boarden en ik word met geen mogelijkheid wakker. Alle rust in mijn lijf om voor een klein halfuurtje in diepe slaap te vallen. Geen moment gekend deze reis dat ik me onveilig voelde. Geen moment gekend deze reis dat ik me zo veilig voelde.
Ik volg Loes en Rob onder water bij de Gili eilanden. We gebaren naar elkaar en hieruit kunnen we concluderen dat we het allemaal wel schattig vinden om een klein kwalletje te zien onder water. We zwemmen verder en genieten van het prachtige koraal, de tientallen vissen en plots zijn we ons ineens bewust dat het geen één klein schattig kwalletje is maar dat het er honderden zijn. Om ons heen. Het schattige maakt plaats voor het verschrikkelijke. Niet echt onze natuur om middenin een kolonie kwallen te zwemmen. Loes en Rob inmiddels versierd met brandwonden en een gids die na tien minuten varen elke keer vol overtuiging zegt dat er hier geen kwallen zitten blijkt zich toch elke keer te vergissen. Het doel om te zwemmen met schildpadden wordt uitdagender naarmate we bijna miljoenen kwalletjes hebben gezien. De andere kant van het eiland maakt plaatst voor 'slechts' een paar grote kwallen in plaats van miljoenen kleine. We zijn alert en blijven genieten van de onderwaterwereld nadat we onze snorkel weer hebben geleegd van al het water dat naar binnen liep omdat we zo moesten lachen om elkaars ongecontroleerde en versnelde bewegingen als we grote kwallen zagen. Maar het is gelukt. We hebben gezwommen met een schildpad! Tijd om te relaxen, lekker onderuit hangen met een biertje is onze hand terwijl we naar reggae luisteren in een plaatselijke bar.
We vliegen alle toeristen voorbij in versnelde draf, nadat we 's ochtends om vier uur bij de vulkaan in Ubud zijn gearriveerd. Één sarcastische 'appeltje eitje' opmerking heeft geleidt tot een flinke work out omhoog. Onze jonge gids is niet te houden en omdat Rob met gemiddeld tien wereldberoemde voetballers wordt vergeleken wordt de aanname gemaakt dat in ieder geval de conditie van 33,3% van zijn groepje uitstekend is. Wij Vennen geven niet op. Wij Vennen laten ons niet van de vulkaan glijden ook al verplaatsen onze voeten zich in onwennige richtingen zonder dat we hier om vragen. De top is prachtig. De top is winderig en koud. De top wordt alleen maar mooier als ik een foto van Loes en Rob schiet en Rob op zijn knieën gaat. Wat overkomt me? Wat overkomt Loes! In een fractie van een seconde ga ik van lachend naar intens verdriet. Net als die twee keer dat Noortje zei dat ze zwanger was. Er wordt gelachen. Gelachen door Rob. Gelachen door Loes. Wat een grap. Ik probeer mijn tranen te drogen om vervolgens toch nog maar van de pracht te genieten die met geen woorden is te beschrijven.
Goed dat we vooraf niet wisten dat het betreden van de dansvloer voor nieuwjaar zo'n avontuur zou zijn. Goed dat we niet wisten dat we na een taxirit van een uur, een controle omtrent veiligheid van een halfuur en een wachtrij van een uur niet binnen zouden mogen omdat Rob een korte broek droeg. Fijn dat hij 'even' op en neer ging. Fijn dat Loes en ik een biertje dronken bij een supermarktje in de buurt. De stromende regen namen we voor lief. Compleet doorweekt, maar daar zijn wij Nederlanders wel aan gewend. Rob arriveert in lange broek. We 'genieten' weer van de extreme veiligheidscontrole en we geven het op ons in allerlei vreemde bochten te wringen om bij een ander onder een paraplu te staan. Ik vind het wat overdreven deze extreme controle, de kledingvoorschriften en alle extreem mooie jurken, pakken, schoenen, make-up en andere gadgets. We gaan tenslotte naar een strandfeestje. Lekker met m'n blote voeten in het zand chillen op reggae muziek waar we vergezeld worden door kaarslicht en alternatieve mensen. We kussen en knuffelen elkaar een fantastisch nieuwjaar en slaken een enthousiaste kreet als we bij de entree staan. Loes en ik al bijna binnen, Rob wordt weer tegengehouden. Nee, slippers zijn niet toegestaan. 'Ja, maar wij....'. 'Nee! Ga!'. Sjongejonge. Teleurgesteld passeren wij tig anderen die ook niet binnen zullen komen. Wat nu? Onze eigen party maken bij de supermarkt dan maar. We lopen in de stromende regen het pad af. We zijn stil. Rob en ik zijn stil. Loes' gezichtsuitdrukking verandert. Ze straalt. Ze lacht. Ze geniet. 'Waarom Loes? Waarom!'. Ze deelt haar fantastische idee met ons. 'Natuurlijk Rob en Anne, natuurlijk! We gaan gewoon een paar schoenen van een man aan straat overkopen!'. De batterijen zijn veel gevuld, wat een idee! We dansen richting de mannen op straat en delen Loes' briljante idee met hen. Rob heeft binnen no time keuze uit een paar paar schoenen. Zwarte, leren schoenen met gesp of veters. We lachen onszelf een sixpack als Rob zijn keuze heeft gemaakt. En eerlijk gezegd staan deze zwarte klompjes hem best goed. Robbie L., the king van de dansvloer! We rennen, met wederom een slakkentempo van 30 minuten ertussendoor, naar de entree. We laten Rob met trots zien. 'Kijk! Dit is Rob. Is hij niet fantastisch gekleed? Is hij niet helemaal klaar voor het feest?'. Ja, dat is hij. Hij mag eindelijk naar binnen en wat zijn we blij. Tot het moment dat er gezegd wordt dat Loes en ik niet naar binnen mogen. We dragen slippers en dat is niet toegestaan, sandalen wel. Ik kijk de man aan die dit tegen ons zegt. Ik luister naar hem en blijf hem aankijken totdat hij klaar is met zijn verhaal. Voor vijf seconden. Zonder enige expressie of misschien juist wel één heel duidelijke gezichtsuitdrukking. 'Are you kidding me? We hebben inmiddels een miljoen rupiah betaald voor dit feest. Het heeft ons uren gekost. Zie je hoe doorweekt ik ben?'. Puppyogen: check! Pruillip: check! Zwoele knipoog: nee, dat doe ik maar niet. Hij informeert de tien man sterk dat we door mogen lopen. We arriveren in een gigantisch exclusieve lodge. Er wordt techno gedraaid door een vrouwelijke DJ en de rich and famous hebben zich tevreden gesetteld aan verschillende tafels met champagne en likeur. Het besef dat ik een doorweekt katje ben en zij tot in detail aan alle eisen van perfectie voldoen leg ik maar snel naast me neer. Slippers uit, biertje in onze handen, een kleine koude rilling en knallend het nieuwe jaar in! Rob bewoog zich als Elvis Presley over de dansvloer. Loes ging in op deze moves zoals alleen zij kan doen en naar hen kijken was het mooiste begin van 2014 wat ik me maar kon wensen.
We hebben als Nederlanders al veel gefietst in ons leven maar dat een tocht zo verrassend mooi kan zijn in Yogjakarta.. We waren inmiddels wel wat gewend, na onverwachts apen op onze rug en gekko's in ons gezicht. Na geweldige scootertochten naar prachtige rijstvelden. Na geweldige scootertochten naar een van het meest fantastische zwembad op deze wereld. Tussen de rich and famous. Het personeel zo professioneel. De gasten allemaal zo keurig, chique en rustig. En wij. Wij met onze backpack op onze rug, slippers aan onze voeten en een eerlijke, enthousiaste, extreem uitgelaten en luidruchtige reactie toen we het zwembad zagen. We konden hen niet genoeg bedanken dat we hier daadwerkelijk mochten zwemmen. We konden hen niet vaak genoeg vertellen hoe prachtig het was en hoe vriendelijk we iedereen van het personeel vonden. We verstoorden enigszins de rust bij de tientallen villa's maar er werd wel gelachen. Gelachen door het personeel en gelachen door ons. Hemel op aarde daar, helemaal compleet met een verse vruchtensap, heerlijk eten en flink wat zonneschijn. Om hetgeen compleet te maken namen we massage. Alleen ons bouwvakkersdecolletéetje bleef bedekt. Ik word flink aangepakt nadat ik om een stevige massage vroeg. Loes vraagt zich hardop af of die harde klappen die ze hoort van mij afkomen. We kijken naar rechts en zien dat de masseuse van Rob over zijn rug aan het lopen is. Ik hoor Loes kreunen en vraag mezelf af of het is van genot of pijn. Een paar seconden later hoor ik haar vragen of het wat zachter kan. Een gevoelige, uiteindelijke toch ontspannende massage.
Ohja, de fietstocht. We bevonden ons in een klein dorpje. Ik heb nog nooit zoveel portretfoto's in een dag geschoten. We hebben nog nooit eerder een gouden schildpadkever over ons gezicht laten lopen en andere magische insecten gezien. Wij zwaaiden naar iedereen zoals onze Willem en Max zouden doen als ze in Nederland aan het fietsen waren. Na een paradijselijke dag tijd voor de terugrit. Een lief gebaar zou je denken, je taxichauffeur verrassen met drop. Met een vreemde blik kijkt hij naar een zwart, glimmend gek snoepje op mijn hand. We zien de twijfel in zijn ogen maar onze liefde voor drop overtuigd hem het te proeven. Het is stil in de taxi. De lieve man sabbelt nu al minuten op zijn dropje. Geen enkele expressie te zien op zijn gezicht. Gefocust op de weg en aan het sabbelen. Het blijft stil. Geen gemakkelijke stilte inmiddels. De man is gestopt met sabbelen. Na een kwartier tijd voor een enthousiaste check: 'En! Hoe vindt U het dropje?'. Geen reactie. Ik leg mijn hand op zijn arm en vraag het nog eens. Even zien we aan zijn blik dat hij beschaafd wil reageren uit respect voor ons maar toch kiest hij voor het geven van zijn eerlijke mening: 'Het smaakt naar rubber, of plastic. Ik ben er niet helemaal uit maar één ding weet ik wel.. Ik heb het gevoel dat ik moet overgeven.'. Op ons aandringen gaat het raampje naar beneden. Het dropje wordt keurig gedeponeerd in de berm.
Ik heb twee weken met Loes en Rob gereisd in Bali en Java. Daarna ben ik naar Sumatra gevlogen om een vriend te ontmoeten uit Canada. Samen gedoken in een kleurrijk paradijs van koraal welke werd gevuld met schildpadden, vissen, zeesterren en slangen. Pulau Weh is vredig, klein en erg gezellig.
Blake vertrok en dat veranderde meteen een hoop voor me in Bukit Lawang. Ik hoefde niet meer van A naar B te lopen, maar werd door verschillende, onbekende, lokale mannen vervoerd op hun scooter. Ik lach. De lokale, oude vrouw die me vandaag in een paar uur al achterop heeft zien zitten bij verschillende jongens zal wel denken. Tarzankreten komen me tegemoet: 'Hé jungle girl, how are you today?'. Ik word uitgenodigd voor een voetbalwedstrijd. Jaka, welke ik eerder deze dag ontzettend blij heb gemaakt met het geven van mijn backpack, rijdt me naar het spel. Ik ben niet alleen de enige Westerse, ook het enige meisje. Zoals 90% van de tijd. Ze waarschuwen me voor de muggen: 'Mosquitos like tourists, like we do!'. Elke minuut van de dag lach ik om de opmerkingen die ze maken. Het spel is anders dan in Nederland. Natuurlijk minder professioneel en compleet vriendschappelijk. Er wordt door iedereen luidkeels gelachen, er wordt geklapt als de tegenpartij scoort en het publiek is razend enthousiast. Af en toe wordt er een kreet geproduceerd welke me aan het twijfelen brengt of het nu de lokale mannen zijn of dat het Orang Oetans, Gibbons, Makak of de Thomas apen zijn die op een paar meter afstand aan het spelen zijn in de jungle. Ombeurten komt er iemand anders naast me zitten en begroet me met mijn naam. Ik denk niet dat ik hen eerder heb gezien, maar goed.. Zoveel toerisme is er hier ook niet. Mijn schoot wordt versierd met fruit. Dit hebben ze voor me bewaard omdat ik eerder de dag niet mee naar de markt kon. 's Avonds bij het kampvuur wordt er gigantische mooie muziek door hen gemaakt. Ze zingen luidkeels en zonder enige schaamte. 's Werelds beste muziek wordt gezongen met teksten die zij zelf verzinnen over Bukit Lawang. Er wordt plots door iedereen opgesprongen om vervolgens ongegeneerd te dansen. Zoveel respect voor elkaar, zoveel plezier met elkaar en zoveel verbondenheid tussen al deze mannen. Ik dans, drink, zing en lach met hen en besef me dat de sfeer die hier hangt helemaal past bij mijn beeld van 'tevreden zijn met hetgeen wat je wel hebt en hier het beste van maken'. Ze slapen in hangmatten, wassen zichzelf in de stromende rivier voor het hostel en ze hebben geluk als ze zo nu en dan wat geld verdienen als ze de jungle in kunnen als gids.
Vijf meter lopen betekent vijf minuten kletsen. Tien meter lopen betekent tien keer reageren als je naam geroepen wordt en als je deze route uiteindelijk vervolgt ben je al vijf keer uitgenodigd voor een feestje die avond. Heel gezellig maar soms ook fijn om Nederlandse spelletjes met de mannen van mijn hostel te spelen. Mijn Ipad wordt gebruikt voor spelletjes en ze vinden het fantastisch om foto's van zichzelf te bewerken welke ik eerder die dag geschoten heb.
Jaka rent op me af, geeft me een dikke kus op mijn wang en springt in de rondte. 'Anne, Anne I'm soooo happy!'. De rugzak heeft al voor hem gediend en daarnaast heeft hij veel magische vakjes in de rugzak ontdekt waar hij zijn marihuana kan bewaren. Ja, de mannen hier doen wat door Paulo Coelho wordt geadviseerd om jezelf elke dag gelukkig te maken: ze bedanken anderen, ze geven geld uit aan anderen, ze geven knuffels, ze doen waar ze goed in zijn, ze brengen veel tijd door met vrienden, ze maken plannen om naar uit te kijken, ze doen kleine en lieve dingen voor anderen en voor bedtijd evalueren ze samen alle pracht van de dag. 'Een vriendelijk woord hoeft niet veel te kosten, maar een echo hiervan duurt eindeloos.', zoals moeder Teresa ooit zei en ik vind dat ze daar helemaal gelijk in heeft. Ruim een week met hen genoten. Ik denk dat Bukit Lawang de mooiste plek is waar ik ooit geweest ben in mijn leven en ook al ben ik niet echt het type om terug te gaan naar plekken waar ik ooit geweest ben... Ik heb hen beloofd om terug te komen en dat ga ik zeker doen. Vroeg of laat.
Onze laatste knuffel en onze laatste groet afgesloten hoe ze dat alleen in Bukit Lawang kunnen: 'Nice to meet me!'. Jaka rijdt me op zijn scooter naar het busstation, ik kijk nog één keer achterom naar de mannen en roep: 'See you when I see you guys!'. Er wordt gelachen. Dit gezegd te hebben betekent dat ik al deels geïntegreerd ben in hen leventje daar. Nog dagen zing ik de liedjes die ze me leerden. Ik moedig iedereen aan naar Bukit Lawang te gaan en geloof me, door mijn enthousiasme was het plekje in een paar dagen tijd een hoop toeristen rijker.
Een dag reizen vind ik gezellig, interessant en soms heel vermoeiend. In Sumatra was ik continu de enige westerse in de bussen en ferry's en dat is interessant voor hen. Inmiddels zeg ik dat ik ben getrouwd met ene Mister Perfect, dat geeft me een veiliger gevoel dan dat ik zeg dat ik alleen reis als single vrouw. De bevolking vind ik lief, behulpzaam, spontaan, opgewekt, maar ze vragen veel aandacht en ze proberen vaak iets van me te ontfutselen. 'Wauw, beautiful lipstick. You give me?', 'Give me 10.000 rupiah, I need cigarettes.', 'Nice game, can we keep it?', 'Give me your bracelet, give me your shirt, give me your parfume, I can't find my shoes so give me yours, nice earring, you give me (....). Voorstellingsvermogen belangrijker dan kennis. Lachen belangrijker dan daadwerkelijk reageren.
Ik doe het lekker rustig aan in Lake Toba waar 's werelds grootste vulkanisch kratermeer ligt. Ik geniet van prachtig Sumatra, de groene natuur gevuld met apen, olifanten, buffalo's en meeuwen en ik besef me zodra ik allemaal kleine vogeltjes zie vliegen dat ik hen al een lange tijd niet gezien heb. Ik maak foto's, ga naar verjaardagsfeestjes van lokale kinderen, bezoek mijn tuktukchauffeur bij hem thuis, speel poule, zwem en kano in het meer, drink Bintang in de kroeg terwijl ik dans en zing en ik leer veel mensen kennen. Ik ben op plekken voor ruim een week omdat ik liever een schildpad dan een haas ben. Soms ben ik lekker lui, ik heb dan ook geen enkele reden om te haasten dus waarom zou ik.
Een leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen. Mijn jaarvisum voor Australië is binnen. Eens kijken of deze bloemen gaan bloeien eind februari. Geef me daar wellicht maar werk wat bij me past, waardoor ik uiteindelijk voorlopig nog niet het gevoel heb dat ik hoef te werken. Maar eerst ga ik intens genieten in de Filipijnen met de prachtige Annemiek aan mijn zij.
-
24 Januari 2014 - 12:00
Janneke:
YES! Iedere keer zo ontzettend leuk en fijn om jouw verhalen te lezen!
Hilarisch om te lezen wat je met Loes en Rob hebt meegemaakt, kende de verhalen nog niet (shame on me).. Geweldig wat je allemaal meemaakt en hoe stoer je bent wat je allemaal doet!
Geniet er onwijs van Fos, ik ben super trots op je en kijk nu alweer uit naar je volgende verhaal!
Dikke kus -
24 Januari 2014 - 12:08
Rob:
Annie,
Ja daar komt die weer....... Wat kun je toch prachtig, mooi en beeldend schrijven, het is een boek waarvan ik niet wil dat ik op de laatste pagina kom. Met deze keer het verschil dat ik me bij je verhalen de beelden weer voor me zie. Wat hebben we een mooie tijd gehad met z'n drieën en zoals op vakantie al vaker benoemd, wat had ik graag gehad dat het 3 maanden waren ipv 3 weken!
Annie blijf genieten en ik hoop idd dat in Australië je dromen gaan bloeien!!!
We spreken elkaar.
Dikke kus en bedankt. -
24 Januari 2014 - 12:15
Loeki:
Wat een prachtig verhaal weer!
Je kunt je ervaring op zo'n mooie manier verwoorden en dat maakt dat ik een film voor me zie waarin jij ontzettend aan het genieten bent. Gelukkig is die film voor jou werkelijkheid!
Gooo for it Anne, super leuk dat je dit doet! :)
x Loeki -
24 Januari 2014 - 12:19
Noortje:
He Lieve Anne,
Wat heb ik gelachen om je verhaal en wat is het weer geweldig om te lezen.
Geniet van de Filipijnen, komt zeker helemaal goed!
Ben heel erg trots op jou!
Dikke kus -
24 Januari 2014 - 12:51
The 1 And Only:
Han,
Wederom sprakeloos, mooie foto's.
Perfect verhaal.
-
24 Januari 2014 - 15:19
Mirjam:
Hee reiziger,
wat een genot weer om je belevenissen te lezen. Geweldig!!! Leuk dat je ons op deze manier mee laat genieten.
Ik moet je heel veel groetjes doen van Bram!
Dag Anne! Liefs mirjam -
24 Januari 2014 - 15:28
Carlijn:
Ann, leuk dat je ons zo laat meegenieten hier, het lijkt net of ik een boek aan het lezen ben! Schildpad maar lekker door daar ;) Ik kijk uit naar je volgende verslag, x Carlijn -
24 Januari 2014 - 16:48
Maike:
Ha Anne!
Weer een schitterend verhaal! Zo te lezen vermaak je jezelf nog prima!
Verder super dat je een mooie jaarwisseling hebt gehad met Loes en Rob!
En hoorde dat je Lidy in Sumatra bent tegen gekomen! Grappig zeg!
Geniet ze nog!!! Maar dat komt wel goed!!!
Groetjes,
Maike. -
24 Januari 2014 - 16:57
Suzan:
Ik word weer helemaal blij hihi....hier ook weer een heerlijk weekje gehad! Maar door jouw verhaal ga ik met nog meer energie mijn weekend in!!! Dikke knuffel van mij xx -
24 Januari 2014 - 16:58
Loes:
Schat,
Je hebt onze avonturen mooi verwoord. Nu ik je verhaal lees en je foto's bekijk merk ik op dat we nog maar 3 weken thuis zijn, door alle drukten NL lijkt dit alweer langer.. Maar oh wat hebben we met zijn 3en genoten! Genoten van elkaar, de omgeving en het land. Mijn batterij is weer helemaal opgeladen en jou weer gezien te hebben heeft me meer (d)an goed gedaan!
Een kleine traan pinkt ik weg als ik lees dat je jaarvisum van Australië binnen is. Ik zeg altijd vrolijk tegen mensen dat je naar Australië gaat, maar nu ik het lees doet het me meer dan ik verwacht had. Maar voorop staat dat je zo ontzettend aan het genieten bent en dat je zo ontzettend gelukkig bent! Ga vooral zo door met genieten en gelukkig zijn, waar je ook bent.
Ik ben trots op je lieverd.
Xxxxxx Lo -
24 Januari 2014 - 19:23
Je Moeder:
Ha lieve Anne,
Je heb weer een prachtig verhaal geschreven, allemaal mooi verwoord.
Geniet over enkele dagen met Annemiek in de Filipijnen.
Dank je wel voor je lieve kaart die ik vandaag uit de brievenbus haalde.
Lieve groetjes van mij XXX -
24 Januari 2014 - 21:35
Juul:
Lieve Anne,
Weer een zeer boeiend en prachtig verhaal...
Blijf genieten en je verbazen.
Heel veel groetjes Juul x -
24 Januari 2014 - 22:15
Rien In De Rolstoel:
Wat is het weer een mooi verhaal en wat maak je mooie dingen mee geniet er nog van en een goede reis gr. Rien -
24 Januari 2014 - 23:11
Petra:
Hoi Anne,
Weer een prachtig verhaal van al je belevenissen. Ook de foto's hierbij zijn mooi. Sommige herkenbaar voor mij. Schitterend!! Geniet verder op de Filipijnen.
Groeten van ons -
24 Januari 2014 - 23:11
Petra:
Hoi Anne,
Weer een prachtig verhaal van al je belevenissen. Ook de foto's hierbij zijn mooi. Sommige herkenbaar voor mij. Schitterend!! Geniet verder op de Filipijnen.
Groeten van ons -
25 Januari 2014 - 13:33
Erik:
Anne, klinkt goed! Helaas te weinig tijd... -
25 Januari 2014 - 16:30
Gerda:
Beste Anne, weer 'n prachtig verslag! ook heel mooie foto's.
Dank je voor je mooie kaart!!
fijne tijd in de Filipijnen!!
Groetjes Gerda -
26 Januari 2014 - 09:19
Wlak:
Super verhaal en skon pics, kon ik maar mee in je rugzak.
Wlak -
26 Januari 2014 - 22:14
Bente En Wendy:
Lieve Anne,
Wat fijn om eindelijk weer iets van je te horen. Bente maakte zich al zorgen en vroeg regelmatig of we al mail hadden. Zo te lezen heb je weer een Super tijd gehad, wat een geweldige ervaringen!! Het zijn zo'n leuke avonturen om te lezen, echt genieten. Heel veel plezier met wat er allemaal op je pad komt en we wachten (on)geduldig op het nieuwe verslag!!
Groetjes Wendy en dikke knuffel van Bente -
29 Januari 2014 - 20:53
Linda:
Lieve Anne,
Mooie uitspraken weer zeg, die moet je allemaal opschrijven en bundelen.
Wie weet wie ze allemaal gaan tatoeëren? ;-)
Fantastisch hoe open en neutraal jij door het locale leven gaat. Jouw instelling is te gek.
Bijna Australië, als je nog een adres zoekt om te wooffen dan heb ik nog een mega gaaf gezin, inwonend in mullumbimby een echt dreadlocks dorp super relaxed.
Geniet anne Australië is te gek, de mensen zijn te gek, het land, de natuur, alles!!!!
Xxx lin -
03 Februari 2014 - 18:15
Bente:
Hee lieve Anne
ik mis je heel erg elke dag denk ik wel aan jou
ik weet dat je het heel leuk vind daar maar wil je trug komen
vind je het niet eng daar allen ik wil wel met je mee hoor maar ik moet naar school jamer He
gaat alles daar goed hier wel
we hebben ergens in de zomer een hondje gekreegen ze heet Boemer
heel veel liefs BENTE x x x
-
07 Februari 2014 - 17:03
Bart:
Anne,
Ik ken je niet maar ik las net vreselijk nieuws en ik hoop niet dat jij dat was in het nieuws.
Zo te lezen heb je echt mogen genieten van al het moois en zal je veel harten hebben geraakt.
Bart -
07 Februari 2014 - 17:32
Pierre & Marscha:
Sprakeloos...
Wij zijn nog maar net terug van onze reis door zuidoost Azië. Hopen dat jij er net zo van hebt genoten als wij. Wat verschrikkelijk dat het zo is geëindigd.
Veel sterkte toegewenst aan al haar liefhebbende.
Liefs -
07 Februari 2014 - 17:35
Esther De Jong:
Lieve collega Anne, prachtmeid,
Ik ben stil van het vreselijke nieuws dat ik zojuist ontvangen heb. Als ik woorden kon schrijven om iedereen die jou heeft mogen kennen troost te bieden, dan zou ik blijven schrijven.......... fijn dat ik een deeltje van jouw leven mocht zijn, never forget your red lipstick.
Dikke kus Esther -
07 Februari 2014 - 17:39
Bente:
hoi
ik heb het geleezen en ik vint het zo erg
ik heb een uur loopen huilen en mijn hart is gebrooken
dag lieve anne we huoden van je
heel veel liefs bente
veel sterkte met anne voor al haar liefhebers -
07 Februari 2014 - 17:49
Ellen Klein:
Anne,
Wat een verschrikkelijk nieuws!!
Je laatste woorden in je blog waren: een leven zonder dromen is een tuin zonder bloemen en je hoopte dat in Australië de bloemen zouden gaan bloeien voor jou! Dat er vandaag aan je dromen zo'n abrupt einde zou komen had niemand kunnen voorzien. Hopelijk kun je, waar je nu ook bent, nog steeds blijven dromen!
Lieve familie heel, veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies! -
07 Februari 2014 - 18:26
Michelle:
Jeetje wat ben ik geschrokken. Lees net n bericht in het AD. En ik herken je van de Kecak dans in Ubud op Bali! Wij dagen achter jou, je zus en zwager. We hebben gezellig zitten kletsen en je vertelde over je mooie plannen om de wereld te ontdekken. Wat enorm tragisch dat je leven boordevol dromen zo abrupt is geeindigd. Ik wens je zus Loes en de rest van de familie enorm veel steun met t verwerken van dit verdriet.
Verdrietige groet,
Michelle (zweden) -
07 Februari 2014 - 19:14
Mirelle:
Lieve Anne,
De grond is onder mijn voeten verdwenen..... HOE kan dit, waarom, waarom jij???! Honderdduizend vragen zonder een antwoord.
Je hebt nog net voordat je op reis ging mooie foto's gemaakt van Ramon en Saar. Leuke avond gehad en je ouders ontmoet. We zouden elkaar weer zien....
ik zal je ontzettend missen en jouw lieve appjes ook.
Lieve Anne, ik zal je nooit vergeten!
Liefs van Mirelle en natuurlijk ook van Sander, Ramon en Sara xxx
Veel sterkte voor je ouders, zussen en andere familie en vrienden. -
07 Februari 2014 - 20:26
Janis:
Wat een vreselijk nieuws.
Sterkte aan de familie.
Een reiziger... -
07 Februari 2014 - 20:40
Wendy:
Lieve Anne,
Ik kan het gewoon niet geloven.....waarom jij?! Vanmiddag kregen we het te horen en we zijn intens verdrietig. Bente heeft speciaal voor jou een mooi plekje op haar kamer gemaakt. Jouw foto, slakje en parfum staan op een plankje met kaarsjes. Dit vind ze fijn, maar ze kan het gewoon niet geloven. Je had nog zoveel dromen.....Dat hier zomaar ineens een einde aan is gekomen kunnen we niet begrijpen. Zo oneerlijk!!! We zullen je enorm missen. Heel veel sterkte voor iedereen die jou kende, maar vooral voor je familie!!
Liefs Wendy
-
07 Februari 2014 - 20:56
Anne-Marie:
Heel veel sterkte voor de familie en vrienden met het verwerken van dit verschrikkelijke, onverwachte verlies.
-
07 Februari 2014 - 21:35
Yvonne:
Lieve Anne,
Een leven zonder dromen is een tuin zonder bloemen schreef jij. Dat typeert hoe jij leefde. Dat jij, zon mooie lieve levenslustige meid zo aan het einde van haar reis komt... Niet te bevatten!! Ik wens ouders en familie heel veel sterkte toe. -
07 Februari 2014 - 21:43
Marja:
Veel sterkte voor familie en vrienden. Wat verschrikkelijk -
07 Februari 2014 - 22:42
Lotte Van Donzel:
Knotje op je hoofd en rode lipstick....lieve anne, wat vreselijk dat dit je is overkomen. Lotte was zo trots dat haar juf een wereldreis ging maken, ze volgde je op de voet. En nu dit...we zijn er stil van en verdrietig. Rust zacht lieve anne en dans verder....
Dikke Xx van Lotte en monique -
07 Februari 2014 - 22:47
Debbie:
De mooiste bloemen worden het eerst geplukt...
Voor iedereen heel veel sterkte -
07 Februari 2014 - 22:54
Monique:
Och Anne toch!
Diep geschokt door het bericht!
Ik heb je bijzondere reiservaringen gelezen, ze zijn geweldig mooi geschreven. Hoe intens heb je genoten en geleefd.
Wat een mooi mens, hoe oneerlijk, wat een verlies!
Ik wens Jos en Ria, je zussen en zwagers en de rest van de familie en vrienden heel veel kracht en sterkte toe de komende tijd.
Dikke kus, Monique Peijnenburg -
07 Februari 2014 - 23:08
Benita:
Anne, zo'n prachtige meid, zo'n persoonlijkheid! Wat vreselijk dit!
Heel veel sterkte aan familie en vrienden! -
07 Februari 2014 - 23:20
Mirjam, Inez & Team De Benjamin:
Woorden schieten tekort! Anne, nee.. niet Anne, dit kan niet waar zijn!! Zo'n lieve, sprankelende, jonge, vrolijke, sociale en altijd belangstellende meid.
Een aantal jaren hebben we, samen met heel veel kinderen van je mogen genieten, van jouw kwaliteiten, van jouw enthousiasme, van jouw bijzondere activiteiten, het was heel fijn om jou als teamgenoot te hebben.
En ook toen er weer nieuwe dingen op je pad kwamen bleef je De Benjamin een warm hart toedragen. Je betrokkenheid bleef, zowel bij de Benjamin als bij ons persoonlijk.
Anne, levensgenieter, prachtmens! We kunnen niet geloven wat je is overkomen!
Heel veel sterkte voor je ouders, je zussen, verdere familie en vrienden. Veel kracht toegewenst!!
Mirjam, Inez & team De Benjamin -
07 Februari 2014 - 23:31
Christine:
Lieve lieve Anne,
Hoe moet ik morgen aan Izzy vertellen dat ze haar lievelingsjuf nooit meer kan ontmoeten?? We hebben meegeleefd met jouw avonturen, je bracht de wereld een stukje dichterbij. Nu reis je alleen verder, een reis die je nog lang niet had mogen maken. Een reis die je pas hoort te maken als je oud en versleten bent. Helaas kunnen we niet meer genieten van jouw avonturen die je heel onbevangen beleefde.
Heel veel sterkte aan iedereen die jouw lief had!
Eric, Christine, Izzy en Vince
-
08 Februari 2014 - 00:02
Bianca:
Lieve anne,
Stil en geschokt... ik heb je echt al een hele tijd niet gezien.. maar zo te lezen was je echt aan t genieten!
En dan in een keer.. komt dit nieuws hard aan!
Onwerkelijk, onbegrijpelijk..
Lieve familie,vrienden en bekende veel sterkte!!
-
08 Februari 2014 - 00:02
Bianca:
Lieve anne,
Stil en geschokt... ik heb je echt al een hele tijd niet gezien.. maar zo te lezen was je echt aan t genieten!
En dan in een keer.. komt dit nieuws hard aan!
Onwerkelijk, onbegrijpelijk..
Lieve familie,vrienden en bekende veel sterkte!!
-
08 Februari 2014 - 08:54
Anja:
Lieve Anne en familie drie weken was jij onze hulp on de vakantie via breederzorg. Je bruistte van energie en was klaar voor de grote reis. Lees net op omroep brabant wat je is overkomen. En ondanks onze korte tijd is de schok groot. Een mooie kaart stuurde je ons en die is nog dierbarder geworden. Net in de tijd dat Rien zo ziek was en ik kanker kreeg was jij zo vol van levensvreugde. Daar ben ik je dankbaar voor. We zijn verdrietig om dit bericht en wensen je familie. heel veel sterkte met die ondraagelijke pijn veel liefs Rien en Anja uit Rooi......
We vergeten je nooit -
08 Februari 2014 - 09:22
Risanne:
Lieve Anne,
Ik leerde je kennen in de pepper....je had altijd roodgestifte lippen een soort van knot en een enorme open uitstraling daarom viel je me op...door je roodgestifte lippen raakten we aan de praat....wat hebben we een lol gehad dat laatste uurtje...elke keer als we elkaar daarna ergens tegen kwamen was het even kletsen...ik ken je niet goed maar voor mij was je een vrolijke energieke meid altijd belangstellend en genietend van het leven...een echt mensenmens....jou zal ik niet vergeten....wat een prachtmens was jij!!
Dierbaren van Anne, heel veel sterkte!!
Lieve groet Risanne -
08 Februari 2014 - 09:46
Izzy:
Lieve juf anne
Ik kan het niet geloven wat ik heb gehoord
Je was altijd lief en moedig
Waarom moet jij het zijn
En ik heb een wierrookje voor je aan gestoken
En ik mis je heeeeeeel erg
En voor je familie ook
Ik kan het nog steeds niet geloven
Ik misje
Groetjes Izzy -
08 Februari 2014 - 12:43
Lisa:
Lieve Anne,
Woorden schieten tekort over wat er jou overkomen is. Ik ben er stil van. Al jouw plannen en dromen...jouw mooie leven....abrupt geëindigd. Ik zal je niet vergeten. Je bent een prachtige mens en een inspiratie voor vele.
Lieve ouders, zussen en familie... Heel veel sterkte.
Lieve groet,
Lisa -
08 Februari 2014 - 12:58
Anniek :
Lieve juf Anne :[ :[ :[
ik heb het gisteren avond gehoord. Ik kon helemaal niet slapen ik dacht de heeeeeel tijd aan jou.
je ben nog altijd de beste juf van de heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeele
werdeld voor mij. ik heb thuis een mooi herdenking plekje voor je gemaakt. met de slak en de mooie foto.
maar ik ben wel blij dat ik al die leuke ,mooie,grappige,spannende dingen met je mocht mee maken.
daar denk ik het meeste aan . maar mijn hart is toch nog steeds in 1000000000000000000000000000
stukken . en waarom jij je ben zo sterk.maar ik was toch een grote geluksvogel dat ik de leukste juf van de heeeeeeeele wereld heb leren kenen daar ben ik trots op.maar je bestaat nog altijd voor mij en je blijft voor mij nog altijd de beste wat er ook gebeurt of is gebeurt....
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel
knuffels voor jou en veel jou familie nog veel geluk.
van Anniek p.s ik kan het nog steeds niet geloven en
mijn hart ligt NU in 10000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 stukken
:[:[ :[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[:[
-
08 Februari 2014 - 14:25
Gitty:
Anne,
Jouw overlijden; wat een triest bericht. We kennen je amper, maar toch raakt het ons. Je was voor ons en de kinderen een sprankelende juf op de Benjamin. Een verschijning die energie en blijheid over wist te brengen. Onwerkelijk dat jij en de mensen om je heen daar niet langer van mogen genieten.
Veel sterkte aan familie en vrienden.
Jurgen, Gitty, Dirk en Thomas Theijssen -
08 Februari 2014 - 14:54
Elise Van Zutphen Van Asseldonk:
jeetje zeg, een heerlijke levensgenieter is ontnomen. mijn medeleven gaat naar de nabestaande . Heel veel sterkte en hopelijk kunnen jullie de kracht vinden om door te gaan.
peter elise en de kids
-
08 Februari 2014 - 15:05
Mischa:
Anne,
Mooie meid, in de bloei van je leven met de mooiste passie van de wereld; reizen!
Wat zul je veel gezien hebben en genoten als geen ander ooit heeft kunnen doen. Maar voor jou was het waarschijnlijk nog lang niet genoeg. Ik heb je niet gekend, maar ben als Nederlandse zwaar geschokt van dit gruwelijke nieuws. Ik wens je een mooiste laatste reis en je familie, vrienden en geliefden enorm veel sterkte en kracht.
Mischa -
08 Februari 2014 - 16:17
Marja:
Ongelofelijk het nieuws..De zus van juf Loes. Die lieve leuke Anne die stage liep in groep 2 bij Eef op de Uilenspiegel. Duidelijk een zus van Loes, allebei vol energie en passie voor het vak en de kinderen! Wat waren de kinderen gek op jou, Anne!
Geen woorden voor....
Heel veel sterkte en kracht gewenst voor Loes en haar familie!
Dennis, Marja, Niek en Eef Pepers uit Boekel -
08 Februari 2014 - 16:47
Wilma :
Lieve, dappere Anne,
Waarom moest jouw droom zo eindigen...
Ik kan geen woorden vinden....
Ik steek voor jou en je familie een kaarsje aan.
Heb het goed daarboven, Anne!
groetjes, (juf) Wilma Basisschool Op Weg. -
08 Februari 2014 - 17:04
Fenna En Lara:
Oh, lieve lieve Anne,
Wat een shock toen ik het telefoontje uit Nederland kreeg gisteren en toen moest ik het nog aan lara gaan vertellen. Jij was haar absolute lievelings juf. We zijn er helemaal kapot van en we kunnen het niet geloven dat dit gebeurd is. Lara zegt steeds dat het een droom is en dat ze morgen weer wakker wordt en dat het allemaal niet echt is. Ze keek er zo naar uit om je alles te kunnen zien hier bij ons in Amerika. Ik ben gewoon zo ontzettend boos, dat dit jou is overkomen. Waarom jij?????? Waarom moest je in die bus stappen, het is veel te gevaarlijk!! Mijn gedachten gaan de hele dag naar je zus en je ouders. Hoe zullen ze dit ondragelijke verlies ooit te boven komen, dat is onmogelijk. We hebben je kaart op een mooi plekje staan met kaarsjes erbij. We zullen je nooooooit vergeten. Heel veel sterkte, iedereen die Anne heeft gekend, met dit ondragelijke verlies, xxxxxxxxxxxxxx Rick, Fenna, Lara en Daan van der Velden -
08 Februari 2014 - 18:00
Helen:
Lieve Anne
We are lost for words. Hoe can this be possible. You followd your dreams and your heart.
This was not how it should have ended..
Heel veel sterkte voor je ouders en zus. May god be with you.
XxxxxxxxxxHelen,Richard,Mitchel en Esmay Hoop
-
08 Februari 2014 - 18:02
Gerda. Gijswijt Tesser:
Lieve Anne,
Ik kende je een beetje, maar jij was DE juf van mijn kleindochter Lara.
Zeer geschokt door het vreselijke nieuws, zo mooi, jong, lief mens, waarom!!!
Ik wens haar familie en ieder die haar kende heel veel sterkte met dit groote verlies.
Gerda Gijswijt Tesser. -
08 Februari 2014 - 19:22
Ivy:
Rest in peace traveler. You came, you saw and you conquered.
-
08 Februari 2014 - 21:59
Elma Oudhof:
Lieve Anne
In jouw korte leven heb jij het leven echt geleefd!
Je hebt zoveel liefde en wijsheid gegeven aan ALLE mesen om je heen.
Anne, dans, droom en geniet verder......
Wij nemen je mee als een helder lichtje op ons pad.
Dank je wel voor wie jij was!
Liefs Elma -
09 Februari 2014 - 13:29
Dinie Van Oom Joan :
Lieve Anne
Ik kende je als klein meisje die bij tante Jaan (jouw oma) binnen liep om even gezellig te kletsen met je oma. Dat kletsen en verwoorden ben je niet verleerd, gezien je reisverslag! En nu dit! Verschrikkelijk bericht.
Ik wens Jos Ria en overige familieleden alle kracht van de wereld om dit verlies te dragen!
-
09 Februari 2014 - 14:12
Mientje Van De Graaf:
Lieve Anne,
Ik heb je laatste bericht gelezen wat heb je genoten van het leven en wat een wijsheid, ik hoop dat je verder kan dansen en genieten in de eeuwigheid!!
Ria en Jos en de kinderen en verdere familie en vrienden heel veel sterkte toegewenst!!!!
-
09 Februari 2014 - 17:43
Tom Vd Pol:
lieve juf Anne,
Ik mis je heel erg en ik snap ook niet waarom jou dit moet gebeuren.
In de tijd dat je geleefd hebt heb ik op school super veel dingen van je geleerd.
Iedere ochtend zaten wij met heel groep 5 in een kring en stond er een wierookje aan.
En kregen we allemaal een lepeltje rijst speciaal voor Nepal.
Iedere dag dacht ik aan jou en nu zou ik dat nog meer doen.
Op school staat er een tafeltje klaar en daar mag de hele school iets voor jou opleggen.
Jou lach was zo leuk die zou ik dan nooit meer horen maar ik zou die goede lach ook nooit meer vergeten.
die rode lippestift en dat leuke knotje zou ik ook nooit vergeten.
Ik weet zeker dat de hele school jou nooit meer zou vergeten.
Lieve groetjes Tom -
09 Februari 2014 - 17:48
Familie Van Der Pol:
Lieve Anne,
In het schooljaar 2012/2013 was je de juf van Tom in groep 5 van basisschool De Cirkel in Uden. Tom heeft een fantastisch mooi schooljaar gehad en vond jou een super juf! Tijdens onze rondreis in Florida in de meivakantie kwamen wij op de Keys een idyllisch wit zandstrandje tegen met helderblauw water en rondzwemmende dolfijnen. Dit strandje heeft de naam ‘Anne’s Beach’, waardoor wij meteen aan jou moesten denken. Tom heeft dit na terugkomst in de klas verteld. Je vertelde de kinderen dat jij tijdens één van je vele reizen dit strand hebt ontdekt en het jouw naam hebt gegeven. De kinderen konden hier enorm om lachen. Je had de gave om jou wereldervaring over te brengen op de kinderen en ze konden daar erg van genieten.
In december 2013 heeft Tom nog met je geskyped vanuit de klas. Je vertelde dat je verliefd was geworden en er viel een stilte in de klas, die jij kort daarna opvulde met de woorden; ‘Op de wereld‘ en iedereen moest lachen.
Lieve Anne, wat oneerlijk dat dit noodlottig ongeval jou tijdens het verwezenlijken van je droom en in de bloei van je leven moest overkomen. We zullen je nooit vergeten....
Liefs Rob, Marion, Elisa en Tom van der Pol -
09 Februari 2014 - 18:32
Mitchel Hoop:
Lieve juf Anne
je bent altijd gelukkig en je had altijd mooie rode lippenstift en daar maakten we altijd leuke grapjes over, het stond je zo mooi. je ging op een wereldreis en toen was je denk ik wel heel gelukkig mee ,maar dan gebeurt er dit en dan denk ik, dit kan jou eigenlijk niet gebeuren.We gaan naar de kerk en gaan èèn kaarsje aansteken en we zijn heel verdrietig over wat er is gebeurt. ik zal je nooit vergeten met je gezelligheid .
Liefs Mitchel Xxx -
09 Februari 2014 - 18:42
Esmay:
Lieve Anne ik zal je nooit vergeten je was een hele lieve juf
Groetjes Esmay xxx -
09 Februari 2014 - 21:00
Ilse Somers:
Lieve Anne,
De laatste keer dat ik je sprak was je me vol enthousiasme over je aankomende reis aan het vertellen. Je vertelde me dat veel mensen zo'n lange reis willen maken, maar uiteindelijk toch de stap niet durven nemen. Jij hebt je droom gevolgd en helaas heeft het niet lang genoeg mogen duren.
Jos, Ria, Noortje, Loes en Janneke, andere familie en vrienden, alle sterkte van de wereld gewenst.
-
09 Februari 2014 - 21:44
Bregje Van De Roer:
Lieve dierbaren van Anne,
Heel veel sterkte toegewenst.
Onbegrijpelijk, oneerlijk.
Ik wens jullie heel veel warmte toe van de mensen die dichtbij jullie staan.
Zoals ik lees gaat de wereld een heel bijzondere meid missen.
Wat een positiviteit en energie.
Liefs Rogier, Bregje, Sterre en Mex van de Roer -
09 Februari 2014 - 21:58
Hannie Van Kessel:
Dag Jos Ria zussen en zwagers en alle andere vrienden vriendinnen
Ik heb Anne maar een paar keer ontmoet ze was een goede vriendin van onze zoon Ruud , ik was erg onder de indruk van haar mooie sprankelende verschijning,dat zal me altijd bij blijven. Dat er aan dat mooie leven abrupt een einde is gekomen ,verschrikkelijk. Wij hoorde van Ruud dat je daar erg genoot en nu dit. Wij hopen dat jullie de kracht vinden om verder te gaan. Heel veel sterkte
Groeten Ben en Hannie van Kessel -
09 Februari 2014 - 22:58
Fam. Van Rooij:
Lieve Anne,
Onwezenlijk, onbegrijpelijk, oneerlijk en niet te bevatten....wat een schok....waarom jij?
Ontzettend veel sterkte voor je ouders, zussen en zwagers en iedereen die jou in hun hart hebben gesloten.
Bedankt dat je zo'n lieve, grappige, zorgzame opvangjuf voor onze Maaike & Stijn bent geweest maar gelukkig hebben we je dat ook zelf kunnen vertellen....
Als we aan de hemel een bloemsterretje zien schitteren weten we dat jij dat bent xxx
We hebben gisteren speciaal voor jou een lichtje aangestoken in Maastricht,
X Edith, Twan, Maaike & Stijn -
10 Februari 2014 - 04:44
Lara:
Mijn lieve Anne,
Ik mis je zo zo erg en ik wist niet dat er zoiets ergs met je kon gebeuren want je was altijd zo zelfverzekert!! Ik moet de hele dag aan je denken en om je huilen. Ik vind het zo erg dat het skypen niet meer gelukt is en dat we elkaar steeds miste door het tijdsverschil. Ik wilde zoooooo graag met je skypen. Gelukkig heb ik wel een hele mooie video bootschap van jou die ik al heel veel gekeken heb.
Ik vind het zo erg voor je familie. Had je maar op een andere plek in de bus gezeten of was je een uurtje later wakker geworden waardoor je de bus had gemist dan was je misschien nog hier. Een paar dagen geleden had ik nog een droom dat je hier bij mij was in Texas. Ik kan het gewoon niet geloven dat je nu weg bent uit mijn leven en dat ik je nooit meer zie........Ik ben zo erg verdrietig en mis je zoooooooo erg. Ik denk veel aan de dagen dat ik na school bij je kwam in de klas en dat ik mee mocht helpen en ook dat ik met je mee mocht rijden op je scooter! Het is niet te zeggen wat voor verdriet ik voel. Ik hoop dat je weet wat voor verdriet we hebben en hoeveel ik je mis. Je was de aller aller aller liefste en beste juf van de hele wereld die ik ooit heb gehad. Ik wil je zooooo graag knuffelen maar dat kan niet meer. Gelukkig heb ik je sjaal nog die ik van je heb gekregen en ik hoop dat je mijn armbandje met het handje nog hebt.
Ik hou van jou en ik zal jou nooooooooit vergeten,
heel veel liefs en kussen van Lara.
-
10 Februari 2014 - 10:21
Sascha:
Lach en dans....
voel je vrij...
Waarom is dit voor jou voorbij???
Anne, in de bloei van je leven met een hart zo groot...
Voor alle familie en dierbaren van Anne:
Wens jullie alle kracht en steun toe om dit grote verlies te dragen.
Lach, huil, dans, praat en alles wat nodig is met elkaar om de herinneringen te delen en om Anne in jullie harten levend te houden.
Fam. vd Venne, Uden
Fijn om Anne te hebben mogen ontmoeten en om wie ze was en wat ze gegeven heeft aan het team en de kinderen van de Cirkel! -
10 Februari 2014 - 13:11
Imke Dekkers:
Lieve Anne,
Je was zo aan het genieten en dan is het ineens voorbij!
Wat zijn wij allemaal geschrokken van het nieuws bij Hullie!
Wij zullen je altijd bij ons dragen in ons hart, want daar heb je bij ons allemaal een plekje weten te veroveren!
Familie en vrienden, heel veel sterkte met dit abrupte verlies!
Liefs Imke -
10 Februari 2014 - 14:55
The Female Tramp:
Hi, Anne.
I may be a stranger, but like you, I am as consumed by wanderlust.
The news about the Bontoc bus accident's all over my feed, partly because of friends who personally know some of the casualties. Today, I just read about your utterly heartbreaking story.
Being a professional dreamer, from living in Ecuador, to your three-week culture-filled adventures in Brazil, Argentina, and Paraguay; your trekking in Peru, and flying atop Bolivia's Amazon; the 'irreplaceable moments' in Nepal, and the temples of Siem Reap; partying by a river in Laos, and resorting to sign language when you were in China; your 'Pray' moment in Chiang Mai, and the diverse population of West Malaysia and Singapore; falling in love with the freedom in Borneo, and the massage you received in Indonesia --- it was a life well-lived, Anne. It was a life well-lived.
Too much to see, too much to explore, too little time. Peace. Love. Life. May your soul continue to wander. -
10 Februari 2014 - 14:57
Groep 6 De Cirkel:
Lieve juf Anne,
We zijn geschrokken van het trieste nieuws en missen je heel erg. Je leuke lach, je rode lippenstift en je knotje... je was de liefste juf die we kenden en altijd vrolijk en creatief.
Het is erg wat je is overkomen. We wensen alle familie, vrienden en andere bekenden heel veel sterkte toe.
Juf Anne, in gedachten blijf je bij ons. We zullen je nooit vergeten!
Groetjes en heel veel liefs, groep 6!!! -
10 Februari 2014 - 17:35
Floor:
Lieve juf Anne,
Ik miste je al heel erg, en toen ik het hoorde huilde ik alles er uit.
Ik kan het niet geloven dat jou dit net is over komen, ik vindt het gewoon heel erg rot voor familie en vrienden . Ik wens jullie er veel beterschap mee van jufrouw Anne,
heeeeeel veeeeeeel Liefs van Floor. -
10 Februari 2014 - 19:13
Stefanoppers En Jose Bekers:
TRANEN
lieve juf Anne
we gaan je heel erg missen :(
je was de beste juf ever waarom jij je was altijd lief en gezellig
je verhalen waren ook zo mooi ik zal ze missen
we wensen de familie van Anne veel sterkte
VEEL LIEFS VAN STEFAN -
11 Februari 2014 - 17:47
Sander:
lieve familie van anne
ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van jullie lieve prachtige anne.
wat zal ik haar missen op de cirkel.
altijd in voor een praatje een lach of iets leuks.
en wat ben ik blij dat ik nog met haar op de foto sta toen ik iets had geknutselt voor dat ze op reis ging.
nooit maar dan ook nooit zal ik haar vergeten.
dag lieve anne doei -
12 Februari 2014 - 10:23
Linda:
Lieve Anne,
Ongelofelijk en zo oneerlijk! Een kleurrijk, prachtig leven is ten einde. Op jouw hoogtepunt moest je gaan. Hopelijk kun je, vanuit waar je nu bent, je reis nog een beetje voltooien. Finne vind dat opa nu wel een lieve juf heeft gekregen, doe hem de groeten. Hopelijk heb je daar een mooie rode lippenstift en kun je daar al je talenten doorzetten. Je bent een echte persoonlijkheid en een geweldige juf.
Een vreselijke klap voor je familie en vrienden. Heel veel sterkte, liefde en kracht samen. Dit zal ongelofelijk moeilijk zijn. Hoe zwaar het ook zal zijn, hoop ik dat jullie alle mooie momenten samen kunnen blijven delen en in alle mooie woorden over Anne een heel klein beetje troost zullen vinden.
Tot ziens lieve Anne -
12 Februari 2014 - 23:14
Jacqueline Pluk:
Lieve anne,
ik heb de eer gehad om jou een korte tijd te begeleiden tijdens je laatste maanden op de cirkel. Wat een mooie bijzondere vrouw ben je. Zo krachtig en toen soms onzeker. Jou toekomst, de wereld over reizen en mensen ontmoeten. Ik wist zeker dat dit jou heel veel zou brengen. Ik zag in jou mezelf 15 jaar geleden. In de bloei van je leven, aan het begin van een nieuw pad, je dromen verwezelijken. Je bent uniek anne, wat heb je genoten van je reis, die niet op deze manier moest eindigen. Zo oneerlijk. Dag lieve anne, goede laatste reis. -
13 Februari 2014 - 20:44
Esther, Michel & Isa:
Lieve Anne,
Nog steeds kunnen we het niet bevatten. één ding blijft maar in ons hoofd tollen: waarom jij??
Zo in de bloei van je leven, intens aan het genieten van deze avontuurlijke reis. We vonden het geweldig om je verhalen te lezen en keken alweer uit naar je volgende verslag. Zo konden we meegenieten van jou avonturen. Maar je reis stopt veel te vroeg, zo oneerlijk…
We wensen jou familie, vrienden en iedereen die je liefhad heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Lieve Anne we zullen je missen en we zijn je dankbaar voor de fijne tijd die Isa met jou heeft gehad in groep 5 op de Cirkel, een jaar om nooit te vergeten
Xxx Isa,
Esther en Michel Poels -
15 Februari 2014 - 14:42
John:
Beste Anne,
Ik heb je niet gekend. Verschrikkelijk dat je zo aan je einde moet komen. Ik wens je een fijne laatste reis toe.
Veel sterke voor de na bestaande!
Een Zuidoost-Azie reiziger. -
17 Februari 2014 - 14:11
Mari:
En Anne, jij was een echte fee, een onderwijs fee. Met je betoverende blik wist jij het wezenlijke ikje van de kinderen naar boven te halen. Daarmee bracht je ieder kind tot bloei. Zoals je dan zei: ieder kind is ergens goed in en ze kunnen niet allemaal hetzelfde zijn. Jij verstond het vak om dat individuele bij ieder kind als van nature te laten ontdekken. Dat was je uitdaging! Waar wij als school meer zaten op opbrengst gericht werken en klassen organisatie vond jij het veel belangrijker dat kinderen het leuk hadden en zichzelf leerden kennen. Want jouw opvatting was dat kinderen pas echt konden presteren als ze lekker in hun vel zaten en echt gelukkig zijn. Gaandeweg het schooljaar kon jij deze twee aspecten steeds beter combineren en kon je gaan oogsten wat je gezaaid had. Kinderen bloeiden op, je maakte kinderen weerbaar, minder kwetsbaar en je gaf ze zelfvertrouwen. Wat waren de kinderen trots op zichzelf en op hun juf. En wij waren trots op jou Anne omdat je het voor elkaar gekregen had. Je hebt ons laten zien wat het voor kinderen betekent als je oprecht vertrouwen in hen hebt, hen accepteert zoals ze zijn en de mindere eigenschappen ook positief kunt bekijken. Je was een kei in het bespreken van gevoelens met de kinderen die dit moeilijk vonden. Je gebruikte daarbij allerlei hulpmiddelen zoals je Matroesjka poppen en je vertelde daarbij verhalen van je wereldreis. Je bracht vele culturen de klas in en zo maakten de kinderen hun eigen wereldreisje samen met jou en niet te vergeten met Eddy de knuffelkangaroo. Eddy is nu bij Bo-Anne en zij zal goed voor hem zorgen.
Wij als team hebben het werken met jou en de gesprekken die we samen gevoerd hebben als een cadeautje ervaren. Je oprechtheid, je openheid, je humor maar vooral je bijzondere geloof in ieder mens mogen als voorbeeld dienen voor ons allen. Je dwong respect af door je droom te volgen Het zou tegen je natuur in gaan om niet te gaan reizen maar op de Cirkel te blijven. De wereld ontdekken, mensen ontmoeten en bovenal jezelf ontdekken in alle rust. Je volgde hiermee een van je levensspreuken: Niet het moeten, maar het ontmoeten bepaalt je koers.
Toen we vorige week op school bij elkaar zaten vroegen we ons af of je eigenlijk ook mindere eigenschappen had. En in alle oprechtheid, die hebben we niet kunnen bedenken.
Voor de kinderen, hun ouders en het team van de Cirkel heb je een onuitwisbare indruk achtergelaten. Je knotje, altijd rode lippen. Je alleszeggende wenkbrauw bewegingen je pure schoonheid zullen ons altijd bijblijven.
Lieve Anne, in juni vorig jaar hebben wij je uitgezongen voordat je aan je grote reis begon op de voor jou zo betekenisvolle klanken van Simons and Garfunkel's Sound of Silence.
Ik wil eindigen met de woorden waarmee het afscheidslied toen begon: Lieve Anne vaarwel bedankt misschien tot ziens. -
18 Februari 2014 - 10:51
Petra Bekkers:
Lieve Anne,
Ik ben er helemaal ondersteboven van dit tragische nieuws.
Ik wens de familie van Anne heel veel sterkte in deze moeilijke tijd
Petra Bekkers -
18 Februari 2014 - 13:39
Maria Raaijmakers:
Hoi Anne,
Wat zal jij genoten hebben daar boven, van het warme, liefdevolle, o zo mooie afscheid, dat jouw dierbaren voor jou bereid hadden. -
26 Maart 2014 - 23:08
Floor:
Nog eens dit prachtige verhaal lezen.. Nog eens jouw foto's.. Oh An toch... -
28 Maart 2014 - 23:13
:
Anne waarom jij......... -
30 April 2014 - 11:39
Esther De Jong:
Lieve Anne, nog steeds in mijn gedachten. Fijn om nog even te kunnen genieten van jouw prachtige verslagen. Vreemd dat het verhaal hier stopt. Gelukkig word je nog altijd meegenomen in vele harten. Xxx Esther
-
06 Mei 2014 - 19:04
Bente:
Anne
ik mis je elke je dag weer
ik moet bijna optreeden en ik doe het voor jouw en omdat ik er van geniet
en dat heb ik van jouw geleert dat ik van alles moet genieten
ik heb jouw foto en jouw zonebril nog steet's
jouw foto neem ik in mijn tas mee want dat brenkt geluk
ik houw van jouw I LOVE YOU
van Bente
-
08 Mei 2014 - 06:19
Ria (collega):
Gisteren, al 3 maanden geleden..........
Woorden schieten me weer te kort.
Jij maakte het verschil.
De indrukken welke je hebt achtergelaten, voor mij onuitwisbaar, zo waardevol.
Jouw knipoog, jouw woorden vanuit je hart,zo oprecht....................
Geen enkele dag dat ik je foto niet zie en niet aan je denk......
Xxx
-
13 Mei 2014 - 10:42
Petra:
Ik heb heel erg met jullie meegeleeft, ben er helemaal kapot van geweest. Ik heb een pup en die heb ik vernoemd naar Anne. Ik hoop niet dat jullie dat erg vinden..
Heel veel sterkte
Groetjes Petra -
12 Augustus 2015 - 00:21
:
Konden we alles maar terug draaien!! Mis je Annie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
